دست نوشته های تنهایی یک انسان خسته

never give up

میتوان همچون عروسک های کوکی بود
با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید
میتوان در جعبه ای ماهوت
با تنی انباشته از کاه
سالها در لابلای تور و پولک خفت
میتوان با هر فشار هرزهء دستی
بی سبب فریاد کرد و گفت
" آه ، من بسیار خوشبختم "

مثل حرف های بی مخاطب باش

سه شنبه, ۲۶ آبان ۱۳۹۴، ۰۱:۲۳ ق.ظ

وبلاگ نویسی رو بیشتر دوست دارم تا سوشال نتورک هارو ؛ مهم ترین دلیلشم این میتونه باشه که دنبال ری اکشن نیستی. سوشال نتورک ها این توقع رو برات به وجود میاره که بعد از نوشتن هرچیزی باید بیان لایکت کنن و ازت تعریف کنن و بهت حمله کنن و ... علاوه بر اون این توهم رو هم به وجود میاره که تنها نیستی درحالی که داری تو تنهاییت غلت میزنی.. اما زیبایی وبلاگ نویسی به اینه که خودتی و خودت با همه ی تنهایی هات با همه بی مخاطبی هات با همه ی سرسختی هات با خودت با خودت با خودت...

نظرات  (۳)

چه متن خوبی!!!
مخصوصا خط آخر که درباره ی زیبایی های وبلاگ بود...
پاسخ:
ممنونم :))
سلام
به شخصه محیط بلاگ نویسی رو دوست دارم... حس وحال خوبی بعد نوشتن بهم منتقل میکنن
پاسخ:
بسیار عالیه 
  • ستاره روشن
  • سلام 
    وب جالبی دارید 
    خوشحال شدم سر زدید...

    پاسخ:
    ممنونم :)

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی